دسترسی ها

موسیقی درمانی از صدادرمانی (یا آرامش بخشی توسط صدا) متمایز است.هر دو رویکرد، اهداف، پروتکل ها، ابزارها و ویژگی های خاص خود را دارند:

موسیقی درمانی یک رشته تحصیلی نسبتاً جدید است، در حالی که صدادرمانی براساس سنت های باستانی فرهنگ مردم مناطق تبت است.

صدادرمانی از ابزارهایی بهره می برد تا فرکانس های صوتی خاصی ایجاد کند، در حالی که موسیقی درمانی بر روی علایمی مانند استرس و درد تمرکز دارد.

آموزش ها و گواهینامه هایی که برای صوت درمانی وجود دارد به اندازه موسیقی درمانی استاندارد نیست.

موسیقی درمانی معمولاً در بیمارستان ها، مراکز درمانی خاص یا مراکز درمان سوء مصرف مواد به کار می رود، در حالی که صدادرمانی ممکن است به عنوان طب مکمل یا جایگزین استفاده شود.

متخصصین موسیقی‌درمانی با شناسایی اهداف مراجعه کننده شروع می کنند. برای مثال، اگر افسردگی دارد، شاید انتظار دارد موسیقی بتواند به صورت طبیعی خلق و خوی او را بهتر کند و حس شادی را در او افزایش دهد. همچنین ممکن است بخواهد موسیقی درمانی را برای سایر علائم افسردگی خود مانند اضطراب، بی خوابی یا عدم تمرکز به کار گیرد.

در طول یک جلسه موسیقی درمانی، ممکن است به انواع مختلف موسیقی گوش دهید، ساز بنوازید یا حتی آهنگ خودتان را بسازید. ممکن است از شما خواسته شود که آواز بخوانید. درمانگر ممکن است شما را به بداهه‌گویی تشویق کند، یا شاید از شما بخواهد یک متن از قبل آماده را بخوانید.

ممکن است از شما بخواهد هنگام انجام این تمرینات با احساسات خود ارتباط برقرار کنید یا بگذارید احساساتتان، اعمال شما را کنترل کنند و شما را به هرجایی که خواستند بکشانند. برای مثال، اگر عصبانی هستید، ممکن است نوت هایی با صدای بلند، تند و ناهماهنگ بنوازید یا بخوانید.

از طرفی دیگر، می توانید با موسیقی بفهمید چه راه هایی برای بهبود احساس تان وجود دارد. مثلاً اگر عصبانی هستید و می خواهید عصبانیت یا استرس تان را بروز دهید، می توانید با گوش دادن یا نواختن یک موسیقی آرام، ملایم و آرامش‌بخش احساستان را کنترل کنید… ادامه دارد.

بهروز نجفی

• نویسنده : نجفی بهروز آرمان همدلی